روش های جلوگیری از سقط جنین: چگونه خطرات را کاهش دهیم؟
روش های جلوگیری از سقط جنین قطع غیر ارادی حاملگی، که ما آن را سقط خود به خودی می نامیم ، یک بیماری شایع در اوایل بارداری است . به طور کلی بیشتر موارد قبل از هفته دوازدهم اتفاق می افتد.
اگرچه اصطلاح صحیح این وضعیت سقط جنین است، اما بیشتر به عنوان سقط جنین شناخته می شود ، بنابراین ما این استاندارد را حفظ خواهیم کرد. در اصطلاح پزشکی، سقط جنین عبارت است از ختم بارداری قبل از هفته بیست و دوم یا رسیدن جنین به 500 گرم، در حالی که سقط جنین محصول از بین می رود.
موضوع ظریف است و می‌تواند باعث ایجاد احساس ناامیدی و مشکلات عاطفی در زوج‌ها و خانواده‌هایشان شود، به‌خصوص زمانی که بیش از یک بار اتفاق می‌افتد. اگرچه اجتناب از همه دلایل سقط جنین ممکن نیست ، اما همانطور که در این مقاله نشان خواهیم داد، می توان برخی از خطرات را به حداقل رساند.
دلایل اصلی سقط جنین چیست؟ روش های جلوگیری از سقط جنین
روش های جلوگیری از سقط جنین سقط جنین شایع ترین عارضه مامایی است که تا 20 درصد از حاملگی ها را تحت تاثیر قرار می دهد. اکثریت قریب به اتفاق در سه ماهه اول (هفته دوازدهم) رخ می دهد و با پیشرفت بارداری کاهش می یابد.
ممکن است برای هر زنی اتفاق بیفتد و دلیل آن مشخص نشود، به خصوص اگر سقط جنین در هفته های اول بارداری اتفاق افتاده باشد. در زیر، شایع ترین علل سقط جنین را به شما نشان خواهیم داد . آن را بررسی کنید!
ناهنجاری های کروموزومی
ناهنجاری های کروموزومی به دلیل اشتباه در تعداد کروموزوم ها یا ساختار آنها ایجاد می شود. در بیشتر موارد آنها به مشکلاتی در کیفیت گامت ها یا در تقسیم جنینی مربوط می شوند. ناهنجاری های کروموزومی به طور تصادفی رخ می دهد، اما خطر در زنان بالای 37 سال بیشتر است، زیرا باروری زنان با افزایش سن کاهش می یابد.
ناهنجاری های رحم
پس از لقاح، جنین به سمت حفره رحم حرکت می کند تا خود را در آندومتر لانه گزینی کند و حاملگی را آغاز کند. بنابراین، وجود هر گونه تغییر در آناتومی اندام می تواند مانع رشد کودک شود.
ناهنجاری های رحم می تواند مادرزادی یا اکتسابی باشد. نمونه اصلی گروه اول ناهنجاری های رحمی مانند رحم دو شاخ، منفذی و تک شاخ هستند. در حالی که بیماری های اکتسابی می توانند بیماری هایی باشند که باعث چسبندگی می شوند، مانند فیبروم ، پولیپ و اندومتریوز روش های جلوگیری از سقط جنین.
سبک زندگی و رژیم غذایی
سبک زندگی و رژیم غذایی زوجین نیز می تواند خطر سقط جنین را افزایش دهد . عاداتی مانند سیگار کشیدن (چه مردان و چه زنان)، مصرف بیش از حد کافئین و مصرف الکل و مواد مخدر. همه این عوامل باعث عدم تعادل در بدن می شود که مانند اضافه وزن بر سلامت بیمار و نوزاد تاثیر می گذارد.
چگونه خطر سقط جنین را کاهش دهیم؟ روش های جلوگیری از سقط جنین
روش های جلوگیری از سقط جنین هر بارداری منحصر به فرد است و بنابراین، مراقبت انسانی ضروری است تا اطمینان حاصل شود که این مرحله خاص در زندگی یک خانواده تا حد امکان راحت اتفاق می افتد. خطر سقط جنین را می توان با برخی از اقدامات قبل و در طول بارداری به حداقل رساند، همانطور که در زیر نشان خواهیم داد.
هدف اصلی درمان سقط جنین در طول یا بعد از بیماری، جلوگیری از خونریزی یا عفونت است. در بسیاری از موارد سقط جنین زودرس، بدن به طور طبیعی تمام بافت جنین را دفع می کند و نیازی به مداخله پزشکی اضافی ندارد.
با این حال، اگر بدن تمام بافت را به خودی خود دفع نکند، روشی به نام اتساع و کورتاژ (D&C) اغلب ضروری است. این روش کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که تمام بافت های باقی مانده برداشته شده و خطر عفونت را کاهش می دهد.
پس از D&C، ممکن است داروهایی برای کمک به کنترل خونریزی و حمایت از روند بهبودی بدن شما تجویز شود. این اقدامات برای مدیریت موثر سقط جنین و حفظ سلامت مادر بسیار مهم است روش های جلوگیری از سقط جنین.
آمادگی برای بارداری بعد از سقط جنین
تجربه سقط جنین می تواند ناراحت کننده باشد، اما معمولاً یک بار اتفاق می افتد. اکثر زنانی که سقط جنین می‌کنند، بعداً بارداری موفقی خواهند داشت و تنها یک درصد احتمال سقط‌های مکرر دارند. وقتی به تلاش مجدد فکر می کنید:
- شفای عاطفی: به خود و شریک زندگیتان اجازه دهید غمگین شوید. احساس غم و اندوه، اضطراب و گناه طبیعی است.
- بهبودی فیزیکی: برای جلوگیری از عفونت، به طور کلی توصیه می شود تا حدود دو هفته پس از سقط جنین از رابطه جنسی خودداری کنید.
- امید و آینده: با وجود از دست دادن، بدانید که زمانی که از نظر روحی و جسمی آماده باشید می توانید دوباره باردار شوید.
یک مشاوره قبل از بارداری انجام دهید
روش های جلوگیری از سقط جنین بارداری آرام حتی قبل از لحظه لقاح شروع می شود. هدف مشاوره قبل از بارداری ارزیابی باروری زوجین ، آشنایی با عادات آنها، تجزیه و تحلیل سابقه خانوادگی، از جمله اقدامات دیگری است که هدف آن بررسی سلامت زوجین به طور کلی است.
از این رو، پزشک می تواند درمان (در مورد بیماری موجود یا بیماری که در طول مشاوره کشف شده است) و راهکارهایی برای افزایش شانس بارداری پیشنهاد دهد.
مراقبت های دوران بارداری خود را به روز نگه دارید
مراقبت های دوران بارداری در طول بارداری ضروری است. نظارت پزشکی در این دوره به پیشگیری و تشخیص بیماری‌هایی که ممکن است بر مادر و/یا نوزاد تأثیر بگذارد کمک می‌کند و خطر سقط جنین و سایر عوارض مانند زایمان زودرس را کاهش می‌دهد.
عادات سبک زندگی سالم را حفظ کنید
در دوران بارداری، بدن زن در حال تولید حیات است و رژیم غذایی او بر رشد کودک تأثیر می گذارد. بنابراین، حفظ عادات سالم مانند داشتن رژیم غذایی متعادل، ورزش و پرهیز از الکل، سیگار و سایر موادی که می تواند بر بارداری تأثیر بگذارد برای زنان مهم است.
آیا کمک باروری می تواند خطر سقط جنین را کاهش دهد؟
کمک باروری مجموعه ای از تکنیک های توصیه شده برای زوج هایی است که به دلایلی برای باردار شدن مشکل دارند. همچنین برای کاهش خطر سقط جنین ، به ویژه زمانی که علت آن مربوط به ناهنجاری های کروموزومی یا سقط های مکرر باشد، توصیه می شود روش های جلوگیری از سقط جنین.
در میان درمان های موجود، لقاح آزمایشگاهی ( IVF ) مدرن ترین است، زیرا امکان گنجاندن تکنیک های مکمل را برای کاهش احتمال از دست دادن بارداری فراهم می کند. آزمایش ژنتیک قبل از لانه گزینی ( PGT ) یکی از آنهاست که وظیفه ارزیابی جنین ها و تشخیص تغییرات ژنتیکی و کروموزومی قبل از انتقال آنها به رحم بیمار را بر عهده دارد.
تست ERA همچنین در موارد شکست لانه گزینی جنین نشان داده می شود، زیرا آندومتر زن را با هدف نشان دادن بهترین زمان برای انتقال جنین ارزیابی می کند.
اگرچه کمک باروری راهی برای کاهش خطر سقط جنین است ، اما به طور کامل از آن جلوگیری نمی کند. زوجی که تصمیم به باردار شدن با کمک روش های کمک باروری دارند نیز باید همان اقدامات احتیاطی را که برای بارداری طبیعی انجام می شود، انجام دهند.
سقط جنین به عنوان سقط جنین تا هفته بیست و دوم تعریف می شود. در بیشتر موارد تا هفته دوازدهم بارداری رخ می دهد. اگرچه نمی توان خطرات را از بین برد، اما می توان با نظارت پزشکی در طول دوران بارداری و با توجه به شرایط زوجین، IVF را به حداقل رساند.
شایان ذکر است که سقط جنین به این معنا نیست که زوجین نمی توانند در آینده صاحب فرزند بیولوژیک شوند. در واقع زن پس از بهبودی جسمی و روانی خود می تواند دوباره اقدام به بارداری کند.